
Al-Fatihah | Pengenalan
Al-Fatihah - Pengenalan
Dalam sebuah Hadith Qudsi, Allah swt berfirman:
قَسَّمْتُ الصَّلاَةَ بَيْنِيْ وَبَيْنَ عَبْدِيْ نِصْفَيْنِ وَلِعَبْدِيْ مَا سَأَلَ
“Aku telah membahagikan solat antara Aku dan hambaKu kepada 2 bahagian. Dan hambaKu pasti dapat apa yang dipintanya.
فَإِذَا قَالَ اَلحَمْدُ لِله رَبِّ الْعَالمَِينَ قال الله حَمِدَنِيْ عَبْدِيْ
Apabila dia (hamba) berkata: (الحمد لله رب العالمين), Allah swt membalas: "HambaKu memujiKu"
وَإِذَا قَالَ اَلرَّحْمَنِ الرَّحِيْمَ قال الله أَثْنَىْ عَلَيَّ عَبْدِي
Apabila dia (hamba) membaca (الرحمن الرحيم) Allah swt membalas: "HambaKu memujaKu"
فَإِذَا قَالَ مَالِكِ يَوْمِ الدِّيْنِ قَالَ اللهُ مَجَّدَنِيْ عَبْدِيْ، وَقَالَ مَرَّةً فَوَّضَ إِلَيَّ عَبْدِيْ
Apabila dia membaca (مَالِكِ يَوْمِ الدِّيْنِ) Allah membalas: "HambaKu mengagung-agungkanKu"
فَإِذَا قَالَ إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِيْنُ قَالَ هَذَا بَيْنِيْ وَبَيْنَ عَبْدِيْ وَ لِعَبْدِيْ مَا سَأَلَ
Apabila dia membaca (إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِيْنُ ) Allah membalas: "Ini antaraKu dan hambaKu. HambaKu pasti dapat apa yang dia minta"
فَإِذَا قَالَ اِهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيْمُ صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ مَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِينَ قالَ اللهُ هَذَا لِعَبْدِيْ وَلِعَبْدِيْ مَا سَأَلَ
Apabila dia(hamba) membaca (اِهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيْمُ صراط الذين أنعمت عليهم غير مغضوب عليهم ولا الضالين) Allah menjawab: Ini milik hambaKu. HambaKu pasti dapat apa yang dia minta.
Hadith Riwayat Muslim, Malik, At-Tirmidhi, Abu Dawud, An-Nasa’I dan Ibn Majah
Di sini, Allah swt berfirman yang Dia telah membahagikan SOLAT kepada 2 BAHAGIAN. Tetapi jika dilihat dengan teliti, hadith ini tidaklah merujuk kepada SOLAT itu sendiri iaitu berdiri, rukuk, sujud dan sebagainya. Tetapi ia hanya fokus tentang Al-Fatihah.
Jadi, apa yang kita pelajari dari hadith ini? Al-Fatihah adalah seperti nadi utama dalam solat.
Maka, amatlah penting bagi setiap orang muslim untuk memahami maksud setiap ayat dalam surah Al-Fatihah ini. Makna untuk setiap perkataan dalam Al-Fatihah adalah seperti berikut:
Sumber rujukan: Divine Speech Seminar, Ustaz Nouman Ali Khan, Bayyinah Institute
